De aanleiding


  1. Te laat signaleren van oplopende stress. Individuen hebben al (psychische) klachten en organisaties lijden onder de gevolgen daarvan.

  2. Beperkte samenwerking. Er is vaak beperkt gedeeld probleemeigenaarschap tussen werknemer, werkgever, arboprofessional en andere relevante stakeholders als het gaat om oplopende stress.

  3. Stress en veerkracht blijven onder de radar. Stress en veerkracht worden zelden in kaart gebracht, oorzaken van verminderde veerkracht worden meestal niet proactief aangepakt en oplossingen zijn vaak generiek.

  4. Geen expliciete visie op stress. Organisaties missen vaak een coherente en consistente visie op stress en hoe dit aan te pakken, waardoor zij hun reactie op stresssignalen niet kunnen verbeteren op een duurzame en context-adaptieve manier.

We ervaren veel stress, zowel individueel als collectief. Stress is een belangrijke bedreiging voor de gezondheid van een individuele werknemer en voor de gezondheid van de organisatie waarvoor hij of zij werkt.

Het voorkomen van oplopende stressniveaus is cruciaal voor zowel werknemers als organisaties, zodat zij zich kunnen aanpassen aan steeds veranderende omstandigheden en hun veerkracht kunnen behouden. Dit resulteert in een veerkrachtige samenleving en scheelt onnodige zorgkosten.

Op dit moment hebben zowel werkgevers als werknemers nog veel te weinig grip op stress en veerkracht. Dit is het gevolg van vier grote problemen: